ਆਓ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਿਏ
ਗਮਾਂ ਦੀ ਛੱਡ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਿਏ
ਮੌਤ ਬਰ ਹੱਕ਼ ਹੈ ਆਓਣੀ ਏਕ ਦਿਨ
ਕੱਲ ਦਾ ਕੀ ਹੈ ਹੁਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਿਏ.
ਊਹ ਮੇਰੇ ਤੇ ਜਾਂ ਨਿਸਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਭੱਲਾ ਕੋਈ ਏਨਾ ਵੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਦਿਲ ਨੇ ਮਹਸੂਸ ਕਰ ਲਿਆ ਊਸਨੁੰ
ਊਹ ਮੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਇਹ ਦੁਆ ਰਖਾਂ
ਦਿਲ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਹੀ ਬੱਸ ਵਫਾੱ ਰਖਾਂ
ਮੇਰੇ ਜੀਣ ਦੀ ਹਰ ਵਜਹ ਹੈ ਤੂ
ਕੀੰਵੇ ਖੁਦ ਤੌਂ ਤੇਨੁ ਜੁਦਾ ਰਖਾਂ.
ਤੂ ਸਾੜੇ ਸੀ ਆਸ਼ਿਆਂ
ਕਿੰਨੇ
ਸਾਨੂ ਪੱਤਾ ਹੈ ਕਿਥੇ, ਤੇ ਕਿੰਨੇ
ਮਾਲੀ ਤੌਂ ਪੁੱਛਦੇ ਰਹਿਣਾ
ਹੋਰ ਸੜਨੇ ਨੇ ਗੁਲਿਸਤਾਂ ਕਿੰਨੇ.
(ਜਨਾਬ ਬੁਨਿਯਾਦ ਹੁੱਸੈਨ ‘ਜ਼ਹੀਨ’ ਬੀਕਾਨੇਰੀ ਦੀ ਰਚਨਾ ਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਤਰਜ਼ੁਮਾ)
No comments:
Post a Comment